Stukjes hond, slang en een witte boterham met kaas
Door: Kirstie Boelaars
Blijf op de hoogte en volg Kirstie
19 Maart 2015 | Indonesië, Woloan Tiga
Hari kamis 19 maret 2015 13:33PM
Selamat Siang!
Het is alweer een tijd geleden dat ik van me heb laten horen, maar hier ben ik dan met een nieuwe update!
Het project verloopt volgens plan. De afgelopen 3 weken hebben we hard gewerkt in het kantoor van Yamaru, het internet in Panti Sayap Kasih is namelijk helaas nog steeds niet gemaakt. Inmiddels is het gehele educatieprogramma van Akfis vertaald, geanalyseerd en vergeleken met het educatieprogramma van Avans. De volgende stap is de literatuurstudie naar verschillende behandelstrategieën na een beroerte.
Vorige week heb ik mijn allereerste scooterervaring opgedaan. Met Sander als rij-instructeur achterop hebben we een dag getoerd van Woloan Tiga, naar Ranotongkor, naar Tondano en via Tomohon weer terug naar Woloan Tiga. Ik ga niet ontkennen dat ik niet geheel vlekkeloos gereden heb, het viel me nog best tegen dat scooterrijden. Maar we hebben beiden geen brokken gemaakt of ongelukken bij anderen veroorzaakt dus het was een zeer geslaagde dag op de scooter.
Afgelopen zondag waren we uitgenodigd voor het avondeten bij Tante Mery in Manado. Aangezien er op zondag vanuit Woloan Tiga geen openbaarvervoer mogelijkheden zijn, werd de reis achterin de laadback van een pick-uptruck afgelegd. Een ware PekingExpress-ervaring tot gevolg! Ik vond dat vroeger altijd een super leuk programma om naar te kijken en heb toen wel eens tegen Mams gezegd: "Dat wil ik later ook een keer gaan doen!" Het was een prachtige, heerlijke avondrit naar Manado alwaar de lekkernijen al voor ons geserveerd waren toen we aankwamen. Lekker genieten van de bak mie, mihoen goreng, nasi, ayam curry en heel veel garnalen die nog met de hand gepeld moesten worden! <3
Inmiddels worden we voor bijna iedere verjaardag die in Woloan Tiga georganiseerd wordt uitgenodigd. Blijkbaar is het een hele eer om 2 bule's (blanke) op je verjaardag als gast te hebben. Tijdens deze verjaardagen wordt er zeer uitgebreid gekookt en staan er vele lokale specialiteiten op tafel. Hier in de regio Tomohon zijn dat met name anjing (hond), ular (slang), kelelawar (vleermuis) en saquer (zelfgestookte sterke drank). Alvorens er gestart kan worden met het avondeten wordt er eerst door een broeder of non een 'verjaardagsdienst' gehouden, welke met gemak 1 uur kan duren. Ik blijf het met respect een aparte ervaring vinden, zo religieus dat men hier is. Na 1 uur bidden met een knorrende maag, is het dan tijd voor het feestmaal.
Gisterochtend werd ik gewekt door een heuse aardbeving. Mijn bed was met mij de chachacha aan het dansen, de muren waren op hun beurt samen met de vloer aan het walsen en mijn klerenkast en bureau waren nieuwe breakdance-moves aan het oefenen. Ik weet nu wel hoe de inwoners van Groningen zich voelen. ‘s Middags heb ik een pakketje uit Nederland ontvangen, 't verjaardagscadeau van het thuisfront. Met als inhoud: rookworst, mosterd, smac, leverpastei, kaas, knakworsten, Fries roggebrood en verjaardagskaarten van Oma, Opa, Paps & Mams. Vanmorgen meteen genoten van een witte boterham met kaas, héérlijk! Thnx familie! :-)
Morgen gaan we met de kinderen van Panti Sayap Kasih naar het strand. Hier heb ik onwijs veel zin in. Ook de kinderen kijken er enorm naar uit om naar het strand te gaan en vooral Nando (18), Iren (19) en Wulan (12) waren blij verrast te horen dat Sander en ik er ook bij zullen zijn.
Sampai jumpa lagi,
Kirstie
Selamat Siang!
Het is alweer een tijd geleden dat ik van me heb laten horen, maar hier ben ik dan met een nieuwe update!
Het project verloopt volgens plan. De afgelopen 3 weken hebben we hard gewerkt in het kantoor van Yamaru, het internet in Panti Sayap Kasih is namelijk helaas nog steeds niet gemaakt. Inmiddels is het gehele educatieprogramma van Akfis vertaald, geanalyseerd en vergeleken met het educatieprogramma van Avans. De volgende stap is de literatuurstudie naar verschillende behandelstrategieën na een beroerte.
Vorige week heb ik mijn allereerste scooterervaring opgedaan. Met Sander als rij-instructeur achterop hebben we een dag getoerd van Woloan Tiga, naar Ranotongkor, naar Tondano en via Tomohon weer terug naar Woloan Tiga. Ik ga niet ontkennen dat ik niet geheel vlekkeloos gereden heb, het viel me nog best tegen dat scooterrijden. Maar we hebben beiden geen brokken gemaakt of ongelukken bij anderen veroorzaakt dus het was een zeer geslaagde dag op de scooter.
Afgelopen zondag waren we uitgenodigd voor het avondeten bij Tante Mery in Manado. Aangezien er op zondag vanuit Woloan Tiga geen openbaarvervoer mogelijkheden zijn, werd de reis achterin de laadback van een pick-uptruck afgelegd. Een ware PekingExpress-ervaring tot gevolg! Ik vond dat vroeger altijd een super leuk programma om naar te kijken en heb toen wel eens tegen Mams gezegd: "Dat wil ik later ook een keer gaan doen!" Het was een prachtige, heerlijke avondrit naar Manado alwaar de lekkernijen al voor ons geserveerd waren toen we aankwamen. Lekker genieten van de bak mie, mihoen goreng, nasi, ayam curry en heel veel garnalen die nog met de hand gepeld moesten worden! <3
Inmiddels worden we voor bijna iedere verjaardag die in Woloan Tiga georganiseerd wordt uitgenodigd. Blijkbaar is het een hele eer om 2 bule's (blanke) op je verjaardag als gast te hebben. Tijdens deze verjaardagen wordt er zeer uitgebreid gekookt en staan er vele lokale specialiteiten op tafel. Hier in de regio Tomohon zijn dat met name anjing (hond), ular (slang), kelelawar (vleermuis) en saquer (zelfgestookte sterke drank). Alvorens er gestart kan worden met het avondeten wordt er eerst door een broeder of non een 'verjaardagsdienst' gehouden, welke met gemak 1 uur kan duren. Ik blijf het met respect een aparte ervaring vinden, zo religieus dat men hier is. Na 1 uur bidden met een knorrende maag, is het dan tijd voor het feestmaal.
Gisterochtend werd ik gewekt door een heuse aardbeving. Mijn bed was met mij de chachacha aan het dansen, de muren waren op hun beurt samen met de vloer aan het walsen en mijn klerenkast en bureau waren nieuwe breakdance-moves aan het oefenen. Ik weet nu wel hoe de inwoners van Groningen zich voelen. ‘s Middags heb ik een pakketje uit Nederland ontvangen, 't verjaardagscadeau van het thuisfront. Met als inhoud: rookworst, mosterd, smac, leverpastei, kaas, knakworsten, Fries roggebrood en verjaardagskaarten van Oma, Opa, Paps & Mams. Vanmorgen meteen genoten van een witte boterham met kaas, héérlijk! Thnx familie! :-)
Morgen gaan we met de kinderen van Panti Sayap Kasih naar het strand. Hier heb ik onwijs veel zin in. Ook de kinderen kijken er enorm naar uit om naar het strand te gaan en vooral Nando (18), Iren (19) en Wulan (12) waren blij verrast te horen dat Sander en ik er ook bij zullen zijn.
Sampai jumpa lagi,
Kirstie
-
19 Maart 2015 - 12:32
Christine Daemen:
Hallo Kirstie.Wat een belevenissen allemaal zeg.Een enorme schat aan ervaringen.Fijn dat het project ook goed loopt.De tijd vliegt om natuurlijk. Hopelijk niet teveel van die bevingen. -
19 Maart 2015 - 16:53
Mam:
Ha vrâwke. Waat un gedoons det internet dao. Ut belangriêkste es neteurlik det de communicatie met schoeël good vurluiptj. Gae maaktj ut waal met! En........wat fein det ut pakket nao 3,5 waek(pfff...) es gearrivieërdj. Geneetj dur saame van.
Vae spraeke os zaoterdig! :)
xxx
-
19 Maart 2015 - 17:45
Eline Van Kessel:
Hoi Kirstie, leuk van je te horen! En leuk om
te lezen wat je allemaal mee maakt! Geniet er lekker van! En kijk uit naar je volgende verslag! Er zit een ware schrijfster in jou -
19 Maart 2015 - 21:45
Irene:
Selamat siang Kirstie,
Gezien het feit dat mijn laptop op sterven na dood is en mijn toetsen het bijna begeven, stuur ik je dit berichtje in het Nederlands en even niet, zoals je van me gewend bent, in het "plat Wieërts". (want met al die accenten en het systematisch weigeren van de shift-toetsen duurt het typen anders wel heel lang).
Wat een geweldige ervaringen doen jullie daar op zeg ! En leuk dat jullie ook zoveel gevraagd worden om ergens naar toe te komen, of mee te gaan. Zo maak je het echt het Indonesische leven mee.
En wat je schreef over het eten kan ik alleen maar beamen. Heerlijk !! Mij mogen ze wakker maken voor een echte Indonesische maaltijd.
Veel succes met jullie project en geniet nog van je verblijf daar.
Groetjes,
Irene -
20 Maart 2015 - 15:19
Lenie:
Ha Kristie,
Toen ik over je geweldige avontuur las dacht ik: zou ze niet verhongeren daar!!! Toch geen alledaagse dingen: slang vleermuis, hond. Gelukkig was er ook een ordinaire boterham met kaas.
Maar wat een mooi fascinerend land is het toch. Komt op ons westerlingen mysterisch over. Geniet ze!
Gr.,
Lenie -
20 Maart 2015 - 20:19
Paul Broens:
Kirstie, waat ein schoen verhale en waat fantastische foto. Heej in Wieert es ut toch mer behelpe. Geneet ervan eeder minuut en blief dich self dan luipt ut vanzelf. Groetjes oet Rooy Paul & auch names Marly. -
20 Maart 2015 - 23:30
Ellebelly :
Ha Kirstie,
Wat zullen jullie genieten, ik doe het in ieder geval van je reisverhalen. En het eten klinkt heerlijk (behalve hond, er liggen er hier 2 zo lief te slapen naast me) ik zou daar best kunnen wennen, van feestje naar feestje -
20 Maart 2015 - 23:34
Ellebelly:
.....de helft van mijn berichtje is maar geplaatst zo te zien en uh nu ben ik de tekst kwijt. Haha.
Geniet ervan en tot lezens weer.
Grtz Ellebelly -
29 Maart 2015 - 20:34
Miriam Seerden:
Hoi Kirstie,
Wat een mooie ervaring maak je mee, geweldig en wat een mooie foto's. Geniet ervan, groetjes. -
01 April 2015 - 19:38
Marlie:
Heeeee die Kirstie.
Laat natuurlijk, maar wat maakt t uit als je veel plezier hebt. Van harte gefeliciteerd nog en groet. Marlie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
